ტერმინი გლობალიზაცია "საყოველთაოს" ნიშნავს. ეს არის პროცესი, რომელშიც მსოფლიო თითქოს პატარავდება, ერთიანდება. ქვეყნები უზიარებენ ერთმანეთს გამოცდილებას კულტურულ, საგანმანათლებლო, სოციალურ თუ პოლიტიკურ საკითხებში. ჩემი აზრით, ეს ყველა სახელმწიფოსთვის არის საშუალება გახდეს მსოფლიოს ნაწილი და ჩაერთოს მნიშვნელოვან პროცესებში.
გლობალიზაციასთან დაკავშირებით განსხვავებული შეხედულებები არსებობს. მე ვფიქრობ, რომ ეს ყოველი ჩვენგანისთვის არათუ საფრთხე, არამედ შესაძლებლობაა. მაგალითად, სტუდენტებს საშუალება აქვთ, გაემგზავრონ სხვა ქვეყნებში, მიიღონ იქაური განათლება, გაიზიარონ ევროპისა და სხვა ქვეყნების გამოცდილება. თუნდაც ვიზა-ლიბერალიზაცია, რომელიც ყოველგვარ საზღვარს არღვევს, არის შანსი ვიმოგზაუროთ, დავათვალიეროთ, ბევრი საინტერესო რამ ვნახოთ. მომღერლები, მოცეკვავეები დადიან საზღვარგარეთ, გააქვთ ჩვენი ქვეყნის კულტურა, აცნობენ მსოფლიოს. სპორტსმენები ასპარეზობენ უამრავ შეჯიბრში და ბევრი აღწევს წარმატებას და იმკვიდრებს თავს მსოფლიო სპორტში.
ამდენად, ნებისმიერი ადამიანისთვის შეიძლება ეს პროცესი მომგებიანი იყოს, თუმცა მედალს ორი მხარე აქვს. მსოფლიოს ასეთ გაერთიანებას ბევრი ახალი ტიპის კოლონიზაციად თვლის. ისინი ფიქრობენ, რომ საფრთხე ექმნება ქვეყნების დამოუკიდებლობასა და ეროვნულ თვითმყოფადობას. ჩემი აზრით, საფრთხე მართლაც არსებობს, მაგრამ ისე შეიძლება გლობალიზაციის მონაწილედ ყოფნა, რომ მხოლოდ დადებითი მივიღოთ. მაგალითად, ყველასთვის ცნობილი გლობალიზაციის მაგალითია "მაკდონალდსი". ცნობილია, რომ ინდური "მაკდონალდსის" მენიუში არ არის ძროხის ხორცი, რადგან ინდოელები მას არ მიირთმევენ, ასევე მუსლიმები და იუდეველები არ მიირთმევენ ღორის ხორცს და არც მომხმარებელს სთავაზობენ; გერმანიაში კი მენიუს დამატებული აქვს ლუდი. ამ შემთხვევებში ქვეყნებმა არ დაკარგეს ჩვეულებები, არ დაივიწყეს ტრადიციები და ამათანავე მიიღეს ახალი ისე, რომ არ შეუქმნეს საფრთხე ძველს.
ამრიგად, ვფიქრობ, მოსაზრება რომ გლობალიზაცია საფრთხის შემცველია რეალობას მოკლებული არ არის, მაგრამ თუ ჩვენ თვითონ არ გვენდომება, რომ წეს-ჩვეულებები დავივიწყოთ და ამ პროცესიდან მხოლოდ სასარგებლო სიახლეს გადმოვიღებთ, გლობალიზავია მხოლოდ დადებით პროცესად შეიძლება ჩაითვალოს.
გლობალიზაციასთან დაკავშირებით განსხვავებული შეხედულებები არსებობს. მე ვფიქრობ, რომ ეს ყოველი ჩვენგანისთვის არათუ საფრთხე, არამედ შესაძლებლობაა. მაგალითად, სტუდენტებს საშუალება აქვთ, გაემგზავრონ სხვა ქვეყნებში, მიიღონ იქაური განათლება, გაიზიარონ ევროპისა და სხვა ქვეყნების გამოცდილება. თუნდაც ვიზა-ლიბერალიზაცია, რომელიც ყოველგვარ საზღვარს არღვევს, არის შანსი ვიმოგზაუროთ, დავათვალიეროთ, ბევრი საინტერესო რამ ვნახოთ. მომღერლები, მოცეკვავეები დადიან საზღვარგარეთ, გააქვთ ჩვენი ქვეყნის კულტურა, აცნობენ მსოფლიოს. სპორტსმენები ასპარეზობენ უამრავ შეჯიბრში და ბევრი აღწევს წარმატებას და იმკვიდრებს თავს მსოფლიო სპორტში.
ამდენად, ნებისმიერი ადამიანისთვის შეიძლება ეს პროცესი მომგებიანი იყოს, თუმცა მედალს ორი მხარე აქვს. მსოფლიოს ასეთ გაერთიანებას ბევრი ახალი ტიპის კოლონიზაციად თვლის. ისინი ფიქრობენ, რომ საფრთხე ექმნება ქვეყნების დამოუკიდებლობასა და ეროვნულ თვითმყოფადობას. ჩემი აზრით, საფრთხე მართლაც არსებობს, მაგრამ ისე შეიძლება გლობალიზაციის მონაწილედ ყოფნა, რომ მხოლოდ დადებითი მივიღოთ. მაგალითად, ყველასთვის ცნობილი გლობალიზაციის მაგალითია "მაკდონალდსი". ცნობილია, რომ ინდური "მაკდონალდსის" მენიუში არ არის ძროხის ხორცი, რადგან ინდოელები მას არ მიირთმევენ, ასევე მუსლიმები და იუდეველები არ მიირთმევენ ღორის ხორცს და არც მომხმარებელს სთავაზობენ; გერმანიაში კი მენიუს დამატებული აქვს ლუდი. ამ შემთხვევებში ქვეყნებმა არ დაკარგეს ჩვეულებები, არ დაივიწყეს ტრადიციები და ამათანავე მიიღეს ახალი ისე, რომ არ შეუქმნეს საფრთხე ძველს.
ამრიგად, ვფიქრობ, მოსაზრება რომ გლობალიზაცია საფრთხის შემცველია რეალობას მოკლებული არ არის, მაგრამ თუ ჩვენ თვითონ არ გვენდომება, რომ წეს-ჩვეულებები დავივიწყოთ და ამ პროცესიდან მხოლოდ სასარგებლო სიახლეს გადმოვიღებთ, გლობალიზავია მხოლოდ დადებით პროცესად შეიძლება ჩაითვალოს.
No comments:
Post a Comment